Dünyadaki hızlı nüfus artışıyla beraber kentleşme, peyzaj strüktüründe mekânsal dönüşümlere sebep olmaktadır. Habitat parçalılığına dönüşen bu süreç, peyzajdaki türlerin bulunma yüzdesini de etkilemektedir. Biyolojik çeşitliliği, peyzaj strüktürünü ve peyzaj fonksiyonunu olumsuz etkileyen çok bileşenli kentleşme sürecinin, detaylı olarak ele alınması gerekmektedir. Arazi kullanım şekilleri ve mekansal desenler, ekolojik bakımdan önemli olan birçok süreci etkilemektedir. Bu nedenle ekolojik araştırmalarda, desenin sürece olan etkisinin geniş ölçeklerde planlama ve yönetim kararlarına dahil edilmesi gerekmektedir.
Kullanım ihtiyacı, habitatlarla uyumlu bir şekilde ilişkilendirilmediğinde, yaşama ortamları üzerinde baskı unsuru teşkil eden bir faktör halini almaktadır. Çok bileşenli oldukları için karmaşık bir yapıya sahip olan doğa-toplum etkileşimleri için sürdürülebilir çözümler üretebilmek üzere kavramsal modellerin ve araçların geliştirilmesi gerekmektedir. Uygulanabilir öneriler getirebilmenin yolu ise kentleşmenin peyzaj deseni, peyzaj fonksiyonu ve insan üzerindeki etkilerini ve kendi aralarındaki ilişkileri pratik ve hızlı yöntemlerle ortaya koymaya odaklanan bir strateji oluşturulmasıdır.
Bu yaklaşım, kentleşme baskısı altındaki diğer alanların sürdürülebilirlik esaslarına göre ele alınabilmesi ve yerel yönetimlerin habitatlarla ilgili alacağı uygulama kararları için önemli bir altlık ve örnek teşkil edebilecek niteliktedir.
Bu maksatla 1 Kasım2014 - 1 Kasım2017 tarihleri arasında TÜBİTAK destekli bir araştırma projesi (“İstanbul-Beşiktaş İlçesi Ekolojik Planlama Yaklaşımlı Kentsel Peyzaj Planı ve Uygulama Stratejisi” TÜBİTAK-TOVAG-114O341) yürütülmüştür.